Waarom een vreemde vreemd blijft

Iemand met dementie die jouw geboden zorg weigert, jouw medicatie weigert, jou weigert doet dat niet om persoonlijke reden.

Het heeft met het gevoel van vertrouwen te maken. Iemand voelt zich bedreigd. Wanneer iemand (met dementie) zich niet vertrouwd (en dus bedreigd) voelt gaat iemand vechten ('Maak dat je wegkomt'!) of vluchten ('Ik heb geen hulp nodig'). Dat is eigenlijk een logische en menselijke reactie. Iemand met een gezond brein zal dat negatieve gevoel kunnen corrigeren. Een persoon met dementie kan dat niet meer (goed), dus zal dat bedreigde gevoel blijven behouden.

Wat ik vaak in de praktijk zie is dat mensen die voor iemand met dementie zorgen zich dusdanig, onbewust, opstellen alsof de persoon met dementie die persoon herkent.

Als er herkenning zou zijn is de kans op zorg weigeren veel kleiner. Herkenning geeft vertrouwen.

Iemand met dementie krijgt geheugenproblemen. Vooral bij Alzheimer betekent dat dat nieuwe informatie niet meer wordt opgeslagen.

Mensen die na een diagnose Alzheimer in het leven van die persoon komen blijven om die reden vreemd.

Als er al herkenning is, is dit op basis van het gevoel.

Wanneer jij iemand met dementie benadert en direct een taakgerichte vraag/mededeling hebt:

• Goedemorgen, ik kom u helpen met aankleden.

• Hallo, Ik ben van de thuiszorg en kom kijken of u de medicatie heeft ingenomen.

• Goedemorgen, ik heb uw medicatie.

Is de kans groot dat iemand jouw hulp weigert. Dat komt omdat jij niet wordt herkend.

Hoe vaak heb jij je laten helpen door een vreemde?

Creëer eerst vertrouwen. Veiligheid. Dan komt de taak vanzelf.......