Zie De Mens

Mevrouw Berkens had Alzheimer en kwam te wonen op de afdeling waar ik toen werkte.

Truus was beter. Truus maakt het persoonlijker. En dat is belangrijk bij Alzheimer. Een achternaam en 'u' zorgt voor een, onbegrepen, afstand. Maar dat ga ik nu niet verder uitleggen.

Truus was afhankelijk van zorgmedewerkers betreffende de ADL. Ze had onder andere hulp nodig met wassen en aankleden.

Naarmate de weken verstreken, des te vaker ik signalen oppikte dat Truus weerstand gaf tijdens de zorgmomenten. Dit probeerde zij veelal verbaal.

'Ga weg, blijf van mij af' of 'Ik ga dit tegen mijn dokter zeggen wat jij met mij doet, slechterik'. Dit wordt ook wel 'vluchten' genoemd.

Dit gedrag veranderde in 'vechten', Truus ging agressie gebruiken. Slaan, schoppen, bijten, spugen.

Zorgmedewerkers gingen vaker met twee personen naar haar toe omdat de zorg toch echt nodig was. Zo had Truus een decubitus wond en was ze incontinent.

STOP!

Het is zo ontzettend belangrijk om bij onbegrepen gedrag te gaan begrijpen wat je ziet.

Iemand met Alzheimer is niet agressief. Iemand met Alzheimer wordt agressief.

Dit gebeurt veelal door de benadering vanuit zorgmedewerkers. Voor de duidelijk, dit gebeurt in de meeste gevallen vanuit een goede wil.

Tijdens mijn workshops en trainingen zeg ik altijd; krijg je te maken met weerstand. Stop en reflecteer!

Ieder gedrag heeft een reden. Gedrag zien we als eerste. Gedrag willen we oh zo graag beïnvloeden. Want iemand die is agressief is moet begrensd worden.

Nee, iemand die agressief is moet gezien worden in het gevoel. Iemand die agressief is die is wanhopig op zoek naar een behoefte. Een behoefte van veiligheid, vertrouwen, liefde, aandacht, erbij horen.

Mensen met dementie zijn, door een geschaad rationeel brein niet meer in staat, de juiste woorden te gebruiken bij een bedreigd gevoel. Zij gaan dit op een andere manier uiten. Zichzelf verdedigen!

Truus had geen makkelijk leven gehad. Haar moeder was jong gestorven en met haar vader had ze geen fijne band gehad.

Bij ons was bekend dat Truus haar schooljaren zeer moeizaam waren geweest. Truus voelde zich vaak alleen, anders dan de rest. Ze was een onzeker persoon. Truus voelde zich vaak minder dan haar leeftijdgenoten. Zou ze gepest zijn geweest? Zou ze zich bedreigd hebben gevoeld tijdens zorgmomenten? En al helemaal toen ze met twee verzorgenden kwamen?

De bedreiging ontstond vooral omdat het voor Truus als 2 tegen 1 voelde.

Vanuit haar verleden is de kans groot dat Truus de behoefte had om erbij te horen, geliefd te zijn. Datgene wat zij zo gemist had.

Het plan was om Truus het gevoel te geven dat zij bij de 2 hoorde. We gingen dus met 2 verzorgenden naar haar toe. Een verzorgende liet nadrukkelijk voelen dat zij aan de kant van Truus stond. Samen 'roddelen' over die andere persoon.

Op deze manier was er geen sprake meer van weerstand en agressie. Truus liet zich helemaal verzorgen. Af en toe kwam er een opmerking 'is dat nou echt nodig wat zij doet' waarop mijn collega zei 'laat het haar maar doen, ze zal niet beter weten'. Truus begon dan met momenten te schateren. Ze voelde zich sterk in deze situatie.

Sterker dan dat ze ooit geweest is......

Begrijp wat je ziet!